ΚΛΑΣΣΙΚΗ (ΑΝΟΙΚΤΗ) ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

Στην κλασσική χειρουργική, πραγματοποιείται τομή στην κοιλιά, συνήθως μεγάλου μήκους, ώστε να υπάρχει αρκετός χώρος για να μπορέσει να εργαστεί ο χειρουργός, δηλαδή να βλέπει ικανοποιητικά στο εσωτερικό της κοιλιάς και στην περιοχή ενδιαφέροντος, να μπορεί να βάλει τα χέρια του και τα εργαλεία του εκεί και να αισθάνεται απόλυτα ασφαλής με το αποτέλεσμα. Η ανοικτή χειρουργική αποτελεί απαραίτητο αρχικό βήμα εκπαίδευσης  για τον ειδικευόμενο χειρουργό που μαθαίνει χειρουργική ανατομία και αρχές χειρουργικής, ενώ παραμένει ακόμα η μόνη τεχνική προσπέλασης και αντιμετώπισης για συγκεκριμένα προβλήματα όπως στην επείγουσα αντιμετώπιση πολυτραυματία με μαζική ενδοκοιλιακή αιμορραγία, στην προσπέλαση πολύ μεγάλων όγκων της κοιλιάς, και σε επείγουσες αγγειοχειρουργικές επεμβάσεις (ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής). Ωστόσο δεν πρέπει να θεωρείται πλέον "πανάκεια" για κάθε χειρουργικό πρόβλημα, ιδίως αν λάβει κανείς υπόψη τα άριστα και τεκμηριωμένα με μελέτες αποτελέσματα της λαπαροσκοπικής χειρουργικής και τα τελευταία χρόνια και της ρομποτικής (ελάχιστα τραυματική χειρουργική), οι οποίες μειώνουν τις επιπλοκές και τη νοσηρότητα που σχετίζονται με την ανοικτή χειρουργική. Πολλές ελάχιστα τραυματικές επεμβάσεις θεωρούνται σημερα επεμβάσεις εκλογής (gold standard) και πολλοί χειρουργοί υποστηρίζουν ότι αυτές δεν θα πρέπει να προσεγγίζονται αρχικά με ανοικτή τεχνική. Αυτό ισχύει για επεμβάσεις όπως η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή, η λαπαροσκοπική αποκατάσταση βουβωνοκήλης και η λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή στη γενική χειρουργική. Η δεκαετής μας εμπειρία με τη Ρομποτική Χειρουργική μας έχει ωθήσει να υποστηρίζουμε τη ρομποτική προσπέλαση ως την καλύτερη επιλογή για επεμβάσεις διαφραγματοκήλης, κοιλιοκήλης, εκτεταμένης συμφυσιόλυσης, παγκρέατος, σπληνός, παχέος εντέρου, ορθού και δύσκολων όγκων της κοιλίας. Το ίδιο ισχύει και για άλλες ειδικότητες όπως η ουρολογία, στην οποία η ρομποτική θεωρείται πλέον gold standard στη ριζική προστατεκτομή για κακοήθεια. 

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η "πιο σωστή τεχνική" είναι αυτή που ο κάθε χειρουργός γνωρίζει καλύτερα και την εφαρμόζει με αποτελεσματικότητα και ασφάλεια στον ασθενή του. Η διαρκής εκπαίδευση του χειρουργού είναι τελικά ο μόνος παράγοντας που θα καθορίσει εάν αυτός υιοθετεί σωστά τις νέες τεχνικές ή προτιμά να παραμένει προσκολλημένος στις παλαιότερες.