Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ) απασχολεί 25-30% του πληθυσμού της Ευρώπης, ενώ στην Ελλάδα 4 στα 10 άτομα παρουσιάζουν παλινδρόμηση. Ωστόσο μόνο ένας στους δέκα έχει αντιληφθεί σωστά τη διάγνωσή του. Από τους ασθενείς που παρουσιάζουν συμπτώματα ΓΟΠ, 40-60% έχουν και οισοφαγίτιδα. Η ΓΟΠ απασχολεί συχνά τις εγκύους ασθενείς, και επίσης απαντάται υψηλότερο ποσοστό επιπλοκών μεταξύ των ηλικιωμένων ασθενών. Ασθενείς με ΓΟΠ γενικά αναφέρουν απώλεια της παραγωγικότητάς τους και δυσμενείς συνέπειες στην ποιότητα ζωής. Πολλοί ασθενείς εκτιμούν ότι η ποιότητα ζωής τους είναι χαμηλότερη από εκείνη που περιγράφουν ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια.
Οι εξωοισοφαγικές εκδηλώσεις που σχετίζονται με τη ΓΟΠ εμφανίζονται σε ποσοστό έως και 50% των ασθενών με μη καρδιογενή πόνο στο στήθος. Το 78% των ασθενών αυτών παραπονείται για χρόνια βραχνάδα και το 82% για συμπτώματα άσθματος. Πάνω από το 50% των ασθενών με ΓΟΠ δεν έχουν ευρήματα κατά τη γαστροσκόπηση, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο δύσκολη τη διάγνωση. Η ομάδα του χειρουργού Δρ.Σ.Χειρίδη συνήθως πραγματοποιεί προεγχειρητική μελέτη αρκετών εβδομάδων με λεπτομερές ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, φυσική εξέταση, γενικές αιματολογικές και απεικονιστικές εξετάσεις, ενδοσκοπικό έλεγχο που συμπληρώνεται με εμπέδηση οισοφάγου, 24ωρη μέτρηση οισοφαγικού pH, ακτινοσκοπική διάβαση οισοφάγου – στομάχου, υπερηχογράφημα άνω κοιλίας και επί ενδείξεων άλλες πιο εξειδικευμένες εξετάσεις.
Οι επιπλοκές της ΓΟΠ (ο οισοφάγος του Barrett, τα οισοφαγικά έλκη, η στένωση ή το αδενοκαρκίνωμα του οισοφάγου) είναι σπάνιες αλλά μπορεί να εμφανιστούν. Μικρό ποσοστό των ασθενών με ΓΟΠ θα αναπτύξει οισοφάγο Barrett και μικρό ποσοστό των ασθενών αυτών κινδυνεύει από αδενοκαρκίνωμα.
Δυστυχώς οι περισσότεροι ασθενείς με ΓΟΠ (80-90%) δεν αναζητούν ιατρική φροντίδα και επιλέγουν να κάνουν μόνοι τους αγωγή με αντιεκκριτικά φάρμακα (50%), που σταματούν την έκκριση οξέος από το στομάχι. H εμπειρική θεραπεία με φάρμακα παρέχει ανακούφιση από την καούρα και σε ορισμένες περιπτώσεις υποχώρηση των επιπλοκών της νόσου. Ωστόσο οι πιθανές μακροπρόθεσμες δυσμενείς επιδράσεις των φαρμάκων αυτών προβληματίζουν σήμερα τη διεθνή ιατρική κοινότητα, γιατί φαίνεται να σχετίζονται με προβλήματα όπως αυτόματα οστεοπορωτικά κατάγματα, λοιμώξεις με κλωστηρίδιο, πνευμονία, ανεπάρκεια βιταμίνης 12, παθήσεις νεφρού και άνοια.
Η χειρουργική αντιπαλινδρομική επέμβαση αποτελεί την πλέον αποδεκτή εναλλακτική θεραπεία για συμπτωματική παλινδρόμηση οξέος ή χολής σε επιλεγμένους ασθενείς. Οι βασικές αρχές της χειρουργικής είναι η επιδιόρθωση της διαφραγματικής κήλης και η αποκατάσταση της διαφραγματικής βαλβίδας (κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας) με δημιουργία νέας βαλβίδας γύρω από τον ανώτερο στόμαχο (θολοπτύχωση). Εάν το ιστορικό και ο έλεγχος αναδείξουν συνυπάρχουσες παθήσεις της χοληδόχου κύστεως, ο χειρουργός μπορεί να προτείνει συνδυαστική αντιμετώπιση με χολοκυστεκτομή και αντιπαλινδρομική επέμβαση, καθώς η χολή μπορεί επίσης να σχετίζεται με επιγαστρικό πόνο, φουσκώματα και παλινδρόμηση.
Μελέτες που συγκρίνουν τις κλασσικές με τις ρομποτικές τεχνικές παρουσίασαν παρόμοια αποτελεσματικότητα και επιπλοκές, με χαμηλότερη νοσηρότητα και βραχύτερη παραμονή στο νοσοκομείο στη ρομποτική ομάδα των μελετών. Η ικανοποίηση του ασθενούς μετά από ρομποτική επέμβαση είναι υψηλή στις περισσότερες από τις μελέτες αυτές.Η ρομποτική χειρουργική παρέχει τρισδιάστατη απεικόνιση και αρθρωτά εργαλεία που οδηγούν σε μεγαλύτερη ευχέρεια κινήσεων για τον χειρουργό. Τα νέα ρομποτικά συστήματα προσφέρουν επίσης τη δυνατότητα χειρουργικής δια μέσου μίας μικροτομής (single-incision surgery), πλήρους ψηφιακού ελέγχου της χειρουργικής αίθουσας (digital integration) και διεγχειρητικής πλοήγησης (navigation).
Περισσότερα για τη Ρομποτική Αποκατάσταση Διαφραγματοκήλης - Παλινδρόμησης